Peygamberler Dünyayı da İmar Eder

İnsanlar, en basitinden en yücesine kadar olan dünya işlerini de peygamberlerden öğrenmiştir. Peygamberler yalnız Âhiret hayatını değil, dünya hayatını da tanzîm etmişlerdir. Dünya işlerine bir usta, bir uzman, bir mûcid olmuşlardır.

 

Günümüze kadar gelen her kültür, her medeniyet peygamberlerden tevârüs etmiştir. İnsanlar bu mirasa vâris olmuşlar, onu şuurlu yahut şuursuzca kullanmışlardır. Bugün tıp ilmi İsa aleyhisselâmdan ve eczâ ilmi Lokman Hekim’den mirastır. Dikiş dikme, elbise ve bina yapma İdrîs aleyhisselâmın icadıdır. Marangozluk Rûhullah İsa aleyhisselâmındır. Demiri eritmeyi, demirden eşya yapmayı Davud aleyhisselâm insanlara öğretmiştir. Gemiyi ilk yapan Nûh aleyhisselâm, saati bulan Yusuf aleyhisselâmdır. Camcılık ve taş oymacılığını Süleyman aleyhisselâm bulmuş ve yaygınlaştırmıştır.

 

Tüm bu sanatlar, ilim nûruyla eşyanın zapt edilmesidir. Eğer bu ilmin nûru olmamış olsaydı, insanlar sürüngenden farksız bir hayat yaşarlardı. Dirâyet ve fetânette en üstün seviyede olan peygamberler, insanlara eşyayı kullanmayı ve tasarruf altına almayı öğretmişlerdir. Eşyayı tasarruf altına alıp kullanamayan insan, elbette ki hayvandan da aşağı olurdu.

 

Gelenek, görenek ve âdetlerle kurulan, korunan kültür ve medeniyetlerin temelinde din vardır. Her din de bir nebînin veya resûlün yoludur. Aleyhissalâtü vesselâm Efendimiz’in Yesrib’e hicretinden sonra oranın medenîleşmesi, medeniyet beşiği Medîne oluşu bu hakikate bir işarettir. Zira orada, Yesrib’de, kurulacak medeniyetin inşâsına başlanmış, dinin bütün ahkâmı nokta nokta işlenmiştir. Din Yesrib’de kemâl bulmuş ve Yesrib’i Medîne yapmıştır.


İdris YILMAZ – Gemidekiler (2. Baskı), s. 37.