Mezar

Bir yer biliyorum, orada herkes;

Kendisiyle meşgul, kendinden bizâr

Kimine saraydır, kimine kafes.

Başlarda dikenler, serviler uzar.

Hayaller yok olur, umutlar biter

Sevenler tek tek bırakıp gider.

Burunda ne arzu ne hasret tüter.

Altından köstebek, toprağı kazar.

Üşüme kaygısı, acıkma derdi

Silinip kayboldu çukura girdi!

Yılanlar, çıyanlar murada erdi

Taze bir cesedi kucaklar mezar.